Een quote waar je echt even bij stil moet staan. You can do anything but not everything
Wat betekent dit nu eigenlijk? Ik lees deze als dat je alles kunt doen, maar niet alles tegelijk. Dat iedereen een grens heeft in de hoeveelheid wat hij/zij kan doen.
Grenzen
En dit is echt een veel besproken onderwerp in mijn praktijk. Grenzen. Wat is een grens? Wat is mijn grens? Hoe herken of voel ik mijn grens? Wat gebeurt er als ik over mijn grenzen heen ga? Enkele vragen die geregeld aan bod komen. Ook begrijpelijk omdat ik ook coach op vraagstukken die met stress, burn-out & zelfvertrouwen te maken hebben waarbij het voorbij gaan aan je grenzen dan vaak voorkomt.
Hoge verwachtingen
Wat ik merk is dat we vooral veel van onszelf én van anderen verwachten. De maatschappij waarin wij nu leven is ook snel en erg prestatiegericht. Dit levert vaak druk op en gaan we vaak onbewust meer doen dan we aankunnen. Daarnaast is de grens voor iedereen anders, waardoor jezelf vergelijken met anderen ook kan gebeuren. “Zij kan dit wel, dus moet ik dit toch ook kunnen. In dat gezin hebben ze meer kinderen dan wij, hoe regelen ze dat dan toch allemaal. In alle gezinnen werken beide ouders.” Zomaar wat voorbeelden van gedachten die voor jou waarheid kunnen zijn en je dus overtuigen om maar door te gaan. Maar is dit wel echt waar? Werken beide ouders altijd? Gaat het in dat andere gezin echt wel zo makkelijk of lijkt dit alleen maar zo?
Jouw grens
Maar nog belangrijker is wat dit doet met jou? Wat anderen ook kunnen of doen, het gaat erom dat jij doet wat jij kan. Dat jij leert & durft aan te voelen wat goed is voor jou. Dat jij jouw grenzen leert kennen. En bovenal dat je je bewust wordt van het feit dat iedereen anders is. Dat iedereen een grens heeft en dat die voor iedereen elders ligt.
Mijn grenzen
Ik roep ook nog wel eens dat ik graag weer zou willen zijn als voor mijn burn-out. Toen kon ik tenminste nog ‘alles’. Hoefde ik niet steeds op te letten op hoe ik mij voel en of ik over mijn grenzen heen ga. Want die had ik niet…. Maar is dit waar? Nee….. Ik heb mijn burn-out niet voor niets gekregen. Al zeer lange tijd ging ik werkelijk elke grens over zonder dat ik het doorhad. Als ik heel eerlijk ben, had ik toen ook dus echt wel een grens, maar wist niet hoe dat voelde. Dat heb ik geleerd en nu zorg ik echt beter voor mezelf. En tuurlijk zijn er voor mij ook momenten dat ik denk dat anderen veel meer kunnen en ga ik vergelijken. Maar ik weet ook dat ik niet nog een burn-out mee wil maken, dat vergelijken geen zin heeft. Inmiddels weet ik ook dat de mensen waar ik me dan mee vergelijk, mogelijk ook hun grenzen over gaan..
Dus stop met vergelijken en ga leren waar jouw grenzen liggen.
En wil je hier graag wat hulp bij krijgen, weet dat je dan altijd contact met me op mag nemen. Dan spreken we vrijblijvend af en bekijken we onder het genot van een kop koffie/thee wat ik eventueel voor jou kan betekenen.
