Mijn vorige blog ging al over stresssignalen en het herkennen van deze signalen. Dit is vaak lastiger dan we zouden denken. Omdat, zoals ik al eerder aangaf, het vaak signalen zijn die we niet altijd direct linken aan stress, of ze door onze eigen karakter, gedachten & overtuigingen weg kunnen drukken. We gunnen onszelf vaak geen tijd om ziek te zijn of negeren vermoeidheid omdat je toch geen andere keuze hebt als je verantwoordelijkheden hebt! Ook gaat de opbouw richting een burn-out niet van de één op andere dag. Het is soms wel een proces wat jaren duurt voordat je het punt bereikt dat je ‘accu’ echt leeg is.
Zo gaat dat dus ook met de opbouw van klachten. Misschien merk je bijvoorbeeld wel dat je wat slechter slaapt, maar hebt hier ook al een argument voor gevonden en in feite accepteer je dus dat de vermoeidheid er is. Vervolgens krijg je vaker hoofdpijn en kun je dit voor jezelf weer verklaren door het slechtere slapen. Je krijgt een korter lontje, maar ook dit is natuurlijk begrijpelijk als je slechter slaapt en vaker hoofdpijn hebt…. En zo negeer je dus als het ware signalen die dus echt wel gelinkt kunnen zijn aan stress. En kun je dus een hele lange tijd, veel signalen als het ware negeren totdat het niet meer lukt om ze te negeren en je dus echt te ver bent gegaan.
Dit is zomaar een voorbeeld van hoe zo’n opbouw kan gaan, hoe langzaam dit kan gaan en hoe ‘makkelijk’ het dus ook is om signalen weg te cijferen. Wat kun je hier dan aan doen? Neem jezelf serieus en sta wat vaker stil bij hoe je je écht voelt en hoe het écht met je gaat. Ik begrijp dat dit lekker simpel klinkt en dat je misschien zelfs denk dat het niet werkt, maar hier begint het wel echt mee. Door dit regelmatig te doen, en dat hoeft niet lang te duren, leer je wel jezelf beter kennen. Ga gewoon eens zitten en stel jezelf eens de vraag hoe je je voelt? Benoem voor jezelf dan eens wat er in je opkomt.
Ik merk dat ik wat meer moe ben | Ik slaap de laatste tijd wat slechter | Ik heb een onrustig gevoel in mijn lijf | Ik merk dat ik minder van mijn kinderen verdraag | Ik ben minder gaan sporten | Ik merk dat ik thuis mijn werk moeilijker kan loslaten | Ik heb meer trek in zoet/ongezonde snacks | Heb een verminderde eetlust | Kan me wat moeilijker concentreren op het werk | Ben sneller geïrriteerd | Etc. |
Zomaar wat voorbeelden van dingen die je bij jezelf zou kunnen opmerken. Hopelijk kun je vooral blije, positieve punten benoemen, maar het kan dus ook minder positief zijn. Mogelijk kun je voor jezelf een verklaring geven voor waarom je je zo voelt/gedraagt, denk bijv. aan het feit dat je midden in een fusie zit, een verhuizing, rouw, ziekte of andere gebeurtenissen die menselijker wijs een impact op je kunnen hebben. Maar door geregeld dit te herhalen, kun je er dus achter komen dat bepaalde gevoelens/gedragingen dus weer verbeteren of dat er steeds meer bij komt. En dan is het tijd om in actie te komen.
“Ik moet rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan”
Voor mij
Bij mij ging het niet anders. Nu achteraf gezien heeft mijn opbouw richting een burn-out jaren geduurd. Ik heb zoveel signalen genegeerd, omdat ik altijd vond dat ik niet mocht klagen. Een ander heeft het altijd erger. Nee zeggen doe je niet. Ik kan alles en geef nooit op. Je moet een ander altijd helpen. Op mij kun je leunen, ben niet kapot te krijgen. Pfff en dit is nog maar een hele kleine greep uit mijn gedachten en overtuigingen die mij dagelijks, onbewust, gaande hielden. Oh en dit in combinatie met mijn perfectionisme, maakte dat ik helemaal doorging, altijd, zonder te klagen. En als ik al merkte dat ik me niet heel lekker voelde, dan ging ik nog een stapje harder, want dan kon ik ook niet voelen.
In mijn volgende blog het vervolg….
En mocht je mijn eerdere blogs terug willen lezen? Klik dan op de linken hieronder.
– Mijn burn-out | deel 1
– Mijn burn-out | de perfectionist
– Mijn burn-out | klachten
